白月光 / 朱砂痣 "แสงจันทร์และไฝสีแดง" สัญลักษณ์ของความรักที่ไม่อาจลบเลือน

白月光 / 朱砂痣 "แสงจันทร์และไฝสีแดง" สัญลักษณ์ของความรักที่ไม่อาจลบเลือน



    ประโยคหนึ่งในนิยายเรื่อง《红玫瑰与白玫瑰》"กุหลาบแดง กุหลาบขาว" ของ จางอ้ายหลิง (1944) กล่าวไว้ว่า : 

"ไม่แน่ว่าในชีวิตของผู้ชายล้วนเคยมีผู้หญิงแบบนี้สองคน อย่างน้อยก็สองคน นั่นคือเมื่อได้แต่งกับกุหลาบแดง นานวันไปสีแดงกลายเป็นรอยเลือดยุงที่เปื้อนติดบนกำแพง ขณะที่กุหลาบขาวยังคงเป็นดั่ง "แสงจันทร์สาดส่องอยู่ข้างเตียง" และเมื่อได้แต่งกับกุหลาบขาว สีขาวนั้นแปรเปลี่ยนเป็นเม็ดข้าวที่ติดอยู่บนเสื้อผ้า ทว่ากุหลาบแดงเป็นดั่งไฝที่ฝังแน่นอยู่กลางใจ"

“也许每一个男子全都有过这样的两个女人,至少两个。娶了红玫瑰,久而久之,红的变了墙上的一抹蚊子血,白的还是”床前明月光”;娶了白玫瑰,白的便是衣服上沾的一粒饭黏子,红的却是心口上一颗朱砂痣。”

หลังจากอ่านท่อนนี้แล้ว มีใครบางคนแวบเข้ามาในหัวคุณบ้างมั้ยคะ?
ถ้ามี... คนคนนั้นคือแสงจันทร์ หรือว่าไฝสีแดงของคุณล่ะ
มาดูนัยยะน่ารู้ของสองสัญลักษณ์แห่งความรักนี้กันเลยค่ะ~
----------------
🌙白月光 คือ แสงจันทร์ (อ่านว่า ไป๋เยว่กวาง)
ในนิยายนักเขียนเปรียบกุหลาบขาวเป็น "แสงจันทร์" ที่ทอแสงอยู่ข้างเตียง ซึ่งอาจเปรียบได้กับความรักที่ไม่อาจครอบครอง หรือคนที่หัวใจฝันหา และมองความรักนี้เป็นดั่งภาพที่สวยสดงดงามอยู่เสมอ
🔴朱砂痣 คือ ไฝสีแดง/ไฝสีชาด (อ่านว่า จูซาจื้อ)
ส่วนกุหลาบแดงนั้นถูกเปรียบเป็น "ไฝสีแดง" ที่ลึกซึ้งและฝังแน่นอยู่กลางใจ ซึ่งอาจเปรียบได้กับความรักที่พลั้งพลาดในอดีต ที่กว่าจะรู้คุณค่ามันก็สายเกินไปแล้ว ทำให้กลายเป็นทั้งความเจ็บปวด และความเสียดายที่ไม่อาจลบเลือนออกจากใจนั่นเอง
-------------
คำตอบของเราคือ "จูซาจื้อ"... เพราะสิ่งที่มีร่วมกันกับคนคนนี้ คือสุขและทุกข์ที่เคยเกิดขึ้นจริง ไม่ได้เป็นเพียงภาพฝันที่สมบูรณ์สวยงาม ดังนั้นจึงเป็นความเจ็บปวดระคนเศร้า ที่คอยย้ำเตือนหัวใจว่า "ครั้งหนึ่งเคยมี"
ก็คงหนีไม่พ้น "ไป๋เยว่กวาง" เพราะคนคนนี้มีอยู่จริงแค่ในความคิด แม้เป็นความรักที่ไม่เคยเกิดขึ้นร่วมกัน แต่จะยังคงเป็นภาพฝันที่สวยงามเสมอ พูดง่ายๆ ก็คือ รักแบบมโนนั่นเอง
-----------
✍️เรียกว่าจางอ้ายหลิงใช้สัญลักษณ์สื่อนัยยะ และความรู้สึกได้ชัดเจนลึกซึ้ง เมื่อกุหลาบแดงกลายเป็นเลือดยุง กุหลาบขาวจึงทำหน้าที่เป็นแสงจันทร์ เมื่อกุหลาบขาวกลายเป็นเม็ดข้าว กุหลาบแดงก็ทำหน้าที่เป็นไฝที่ฝังตรึงใจ!
หากอิงตามบริบทของท่อนในนิยายแล้ว จะตีความได้ว่า:
#คนคนหนึ่งไม่เห็นคุณค่าของคนอีกคนที่อยู่ข้างกายนั่นเองค่ะ เมื่ออยู่กับคนนี้ก็พลันนึกถึงคนนั้น พอได้อยู่กับคนนั้นก็หวนคิดถึงคนที่เคยมี สุดท้ายคนที่เสียเวลาที่สุดคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คุณแสงจันทร์ และคุณไฝสีแดง #แงๆ
.
ทั้งหมดทั้งมวลจึงตกผลึกเป็นใจความได้ว่า
"อย่าไปเป็นเลือดยุงบนกำแพง หรือเม็ดข้าวบนเสื้อผ้าของใคร!"



ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม